این منم ،که "منم"عوض شده...
این منم ،کسی که ذاتش به خوبی ها گرایش داره ولی جای خوب و بد برام عوض شده...
این منم،کسی که آزادی رو دوست داره،ولی آزادی برام غلط تعریف شده...
این منم ،کسی که خلوت رو دوست داره ،ولی خلوتم عوض شده...
این منم،ولی نه خود ،خود،خود ،من...
من کسی ام که دنیا سعی داره روم تأثیر بذاره.
سیاه سفید رو رنگی بهم نشون بده و رنگی فرهنگ خودمو از پنهون کنه...
ولی اصلا برام سخت نیست که جای خوب و بد رو خودم تشخیص بدم.خوب و بد رو درست و اون جوری که باید بشناسم ،بشناسم.
اصلا برام کار سختی نیست که تعریف صحیح آزادی رو پیدا کنم،سخت نیست بفهمم قبل آزادی "آزادگی"لازمه....
بدونم آزادی به این معنی نیست که حجاب از سر بردارم و یا تو خیابون برقصم یا ...
نه آزادی اینا نیست...
ولی پیدا کردنش برام سخت هم نیست...
آزادی یعنی من خودم برا خودم تصمیم بگیرم نه خودم برا منی که برام درست کردن تصمیم بگیرم.
برام سخت نیست بجای خلوت با غم و غصه و توهماتی که به وسیله ی فیلم و آهنگ و داستان و...بهم تحمیل کردن با خدا خلوت کنم.
به جای اینکه خلوت دلیل افسردگی و تنهایی و نا امیدیم شه ،تبدیل به امید و انرژیم شه...
اصلا برام سخت نیست خودم رو باور کنم،سخت نیست با سن کمم کار های بزرگ انجام بدم،چون قاسم ابن الحسن بهم یاد داد با این سن کم هم میشه تأثیر گذاشت...میشه کاری کرد...میشه بخشی از تاریخ شد...
این منم ،کسی که دوست نداره مثل این همه آدم که متولد میشن و میمیرن ولی هیچ تاثیری ندارن و بود و نبودشون حس نمیشه باشم .دوست دارم بخشی از تاریخ شم.دوست دارم تاریخ رو عوض کنم.
این کارا برام سخت نیست....
سخت اینه که از پس این منی که" منم "عوض شده بر بیام...
چون هیچ کس بیشتر از همین "من"به توانایی ها و ضعف های من مسلط نیست...
وقتی در جهاد اکبر که جهاد با نفسه پیروز شدم،میتونم این غول بی شاخ و دم که به اسم "من" تو وجودم انداختن رو شکست بدم اون وقته که میتونم دنیا رو به زانو در بیارم ....
میتونم کار های بزرگ انجام بدم.
میتونم بخشی از تاریخ باشم.
*+ خدا که باشی ،میتونی منهای همه زندگی کنی..."
